Philipp Bayer

Zoals velen voelde Philipp Bayer zich al op jonge leeftijd aangetrokken tot vechtsporten. De theorieën en gevechtstrainingen, die bij deze uit het verre oosten komende vechtkunsten horen, waren voor hem en voor vele anderen van zijn generatie meer dan filosofisch.

De belangrijkste redenen waren de mogelijkheden even af te stappen van de natuurlijke gewoonten en gedragingen van onze eigen cultuur. Maar ook nieuwe perspectieven en mogelijkheden voor persoonlijke ontwikkeling. De enige vechtsporten waren, ruwweg genomen, de vechtsporten uit Korea en Japan. Met grote nieuwsgierigheid is Philipp Bayer dan ook het Shotokan-Karate gaan beoefenen van 1970 tot 1976. Daarna ging al zijn aandacht naar Taekwondo tot 1979.

Toen de eerste vertegenwoordigers van het Ving Tsun, op het Duitse vechtsport toneel verschenen, maakte dat een geweldige indruk op me. Hetzelfde effect als de eerder genoemde introductie van de Japanse en Koreaanse vechtsporten eerder in die tijd. In vele demonstraties en overwicht in vele confrontaties en uitdagingen, zette deze origineel Chinese school zijn voetstappen in de aarde. In een korte periode verkreeg het  dan ook een waardige positie tussen de al eerder gevestigde Japanse en Koreaanse scholen. Het effect van deze zachte maar intelligente boksstijl op de al bestaande instelling van vechtsportbeoefenaars was al even spectaculair. Voor velen van zijn generatie was dit een nieuw begin. Zijn eerste kennismaking met het Ving Tsun was alleen op basis van wat initiële informatie die verkrijgbaar was over dit Chinese familie systeem. Het leek op wat hij altijd associeerde met het Chinees boksen. Zonder enige twijfel sloot hij zich aan in 1979 (en tot 1981), bij de op dat ogenblik enige vertegenwoordigers van deze beroemde familiestijl in Duitsland. Dit met de bedoeling meer over deze methode te weten te kunnen komen en om het uiteindelijk zo goed mogelijk te leren.

Een serieus ongeluk met als gevolg het verlies van zijn gehele linkerhand, leidde tot dramatische toestanden in zijn leven, maar ook in de initiële fase van zijn Ving Tsun carrière. Na lange discussies gevoerd te hebben met mijn leraren en trainers, werd mij het gevoel aangemeten dat in het licht van zijn handicap en de bijbehorende problemen, dit onoplosbare moeilijkheden met zich mee zou brengen in zijn Ving Tsun. Dit zou alle mogelijke verdere training uitsluiten. Tijdens deze periode zat Philipp met het gevoel dat er ook geen bereidheid aan hun kant was om te leren omgaan met zijn specifieke handicap. Ondanks zijn grote bereidheid het Ving Tsun te willen leren en succesvol te beheersen. De grote hoeveelheid geld die hij al geïnvesteerd had, bleek vreemd genoeg echter weinig waard te zijn. Voor hemzelf had hij besloten het Ving Tsun niet zo makkelijk op te geven. Hij zou zijn eigen pad moeten vinden.

Philipp’s Ving Tsun ontdekkingsreis begon eigenlijk pas in de herfst van 1980 met het verlies van zijn hand.

Na lang zoeken kwam Philipp uiteindelijk bij de school van zijn huidige sifu en echte Ving Tsun leraar. Sinds hij binnenkwam in zijn school in 1983 had Wong Shun Leung hem al geaccepteerd als zijn leerling. Op de traditionele wijze en met alle consequenties van dien. Wong Shun Leung had enorm veel aandacht voor mijn Ving Tsun studie en zette zich in als een probleem oplossende leraar. In de tijd dat Philipp bij Wong Shun Leung trainde heeft hij veel illusies van zich af gezet. Ook heeft hij belangrijke specifieke inzichten in de historie en technieken van het Ving Tsun geleerd.

De logica, directheid en effectiviteit van Ving Tsun is Philipp door de nauwe samenwerking met Wong Shun Leung duidelijk geworden. Het heeft hem doorzettingsvermogen gegeven, mogelijkheden nieuwe terreinen te verkennen en nieuwe inzichten. Maar ook onthulde het de mogelijkheden die hij nog had ondanks zijn handicap. De toepassingen en productiviteit van Ving Tsun heeft Philipp verrijkt op vele gebieden. In grote mate dankzij zijn sifu. Wong Shun Leung’s bereidheid problemen niet uit de weg te gaan inzake zijn specifieke handicap, maar er serieus mee om te gaan, opende voor Philipp vele deuren. Onderzoekend, positief en zonder angst. Zoals Ving Tsun zelf…